Hoefbevangenheid
Iedereen heeft er wel eens van gehoord: hoefbevangenheid of laminitis. Maar wat is het?
Om dit te kunnen begrijpen, is het belangrijk om te weten dat een paard letterlijk in zijn schoenen ‘hangt’.
Deze verbinding tussen binnen- en buitenzijde van de hoef noemen we het lamellaire ophangsysteem. Dit bestaat uit honderden lamellen die in elkaar geweven zijn en aan de onderzijde van de hoef zichtbaar worden als de ‘wittelijn’.
(zie: Zij en onderzijde van de hoef voor meer info)
Tijdens het stadium hoefbevangenheid is er een stofwisselingsstoornis opgetreden in het lichaam.
Deze stoornis lijdt er toe dat er een vochtuittreding plaatsvindt die de lamellen uit elkaar drukt met als gevolg dat de hoeflederhuid losraakt van de hoornwand. Het gevolg hiervan is dat het hoefbeen neerwaarts zal kantelen, aangezien de buigpees van het paard harder zal gaan trekken als de hoefbeenstrekker. Dit veroorzaakt een heftige pijn, aangezien er in de hoef geen extra ruimte is en zenuwuiteinden klem komen te zitten. In extreme gevallen kantelt het hoefbeen zo ver dat het via de zool naar buiten kan breken.
Symptomen
Een moeizame gang en kreupelheid
Het geheel ontlasten van de voorbenen en hoeven (typische stand)
De hoeven voelen erg warm aan
Het bekloppen of visiteren van de hoef is extreem pijnlijk
In de chronische fase zal met name de teen van de hoef vooruit groeien en bij verkeerd bekappen groeien er typische oosterse muilen aan.
Tevens vormen er na verloop van tijd randen op de hoornwand en is de witte lijn duidelijk verbreed.
Oorzaken
1. De grootste veroorzaker van hoefbevangenheid is een overmaat aan koolhydraten(suikers en zetmeel). Deze zijn onder andere terug te vinden in gras (fructaangehalte schommelt oiv zonlicht, temperatuur etc), verse granen en overmatig voeren van krachtvoer. Te veel is nooit goed voor een paard, hierdoor zijn dikke paarden dan ook vatbaarder voor hoefbevangenheid aangezien hun stofwisseling al uit balans is.
2. Overgewicht.
3. Plotselinge rantsoen wijzigingen. Deze kunnen leiden tot acute maag- en darmstoornissen, met als gevolg dat het paard hoefbevangen raakt.
4. Drinken van te veel koud water, met name na grote inspanning. Hierdoor raakt de darmflora geheel van streek.
5. Te zware belasting op harde ondergrond. (mechanische hoefbevangenheid)
6. Overbelasting ten gevolge van blessures. (mechanische hoefbevangenheid)
7. Bepaalde medicijnen, met name die op langere termijn gebruikt worden, bv. corticosteroïden.
8. Ontstekingen in het lichaam, bloedvergiftiging, na operaties etc
9. Stress.
10. Koorts op langere termijn.
11. Vergiftiging, o.a. veroorzaakt door het eten van giftige planten.
